تعریف نقش:
امداد فرهنگی عرصه‌ای از امدادگری است که فرد امدادگر با تأکید بر شناخت صحیح آسیب‌ها و مسائل فرهنگی احتماعی و با استفاده از مفاهیم و معارف دینی و همچنین با تأکید بر شناخت از زیست بوم زندگی افراد و اقتضائات منطقه‌ای و محیطی، تلاش می‌کند آسیب‌های فرهنگی اجتماعی را در فرد و محیط کاهش داده و یا از وقوع آنها پیشگیری کند و فرد را به زیست معمول و به زیستی در آن محیط رهنمون سازد.
امدادگر فرهنگی به مثابه فردی «ایثارگر» و «جهادگر» به دنبال «هدایت‌گری» و «احیاگری» آسیب دیده بوده و به عنوان «طبیب دوّار» ، منتظر حضور فرد دردمند و آسیب دیده نبوده و از هر ظرفیت و فرصتی برای کمک به او بهره می‌گیرد. امدادگر در جریان کنشگری خود با افرادی مواجه است که دچار آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی مختلف شده‌اند و غالباً در وضعیت روحی خوبی به سر نبرده و برای چالش‌های خود نیاز به کمک دارند. باید توجه داشت که امدادگر فرهنگی، مددکار اجتماعی یا مشاور نیست بلکه در میان این دو نقش است. نقش او بیش از حل مسئله، پیشگیری از مسئله است.
زمینه‌ها و عرصه‌های فعالیت کنشگر امداد فرهنگی:
✔️تدریس در رشته امداد فرهنگی؛
✔️ فعالیت در عرصه امداد فرهنگی درون مرزی و بین‌المللی (برای افراد دارای توان زبان‌دانی و تجربه فعالیت‌های بین‌المللی و علاقمند به اقدامات امدادی در گستره فرا ملی)
اولویت‌های پذیرش در این نقش :
✔️دارای مدرک مرتبط با مددکاری و مشاوره
✔️افراد توانمند برای حل مسائل با ارتباط گیری با سازمانهای مرتبط
✔️گذراندن دوره مهارت آموزی امداد فرهنگی
